Nooit heeft hij er enig geheim van gemaakt: Chris Froome wilt de Vuelta winnen, en het liefst in hetzelfde jaar dat hij de Tour won. Iets wat hem nog nooit is gelukt, al kwam hij al vaak dichtbij. Hij werd tweede in 2011, 2014 en 2016. In die eerste editie strandde hij op slechts 13 seconden van eindwinnaar Juan Jose Cobo. Kan hij dit jaar eindelijk de eindoverwinning pakken?

Froome zal dit jaar niet stuiten op Nairo Quintana, die vorig jaar oppermachtig was en de Brit met Keniaanse roots met bijna anderhalve minuut versloeg. Dat wilt niet zeggen dat de concurrentie dit jaar mild is. Met Alberto Contador, Fabio Aru en Vincenzo Nibali staan er dit jaar 3 oud-winnaars aan het vertrek.

Het parcours lijkt perfect voor Froome, naast een ploegentijdrit van bijna 14 kilometer staat er ook een individuele tijdrit over 40 kilometer op het rittenschema. Hier kan hij zijn slag slaan ten opzichte van mindere tijdrijders als Aru, Bardet, Majka en Chaves. Maar ook op de 9 aankomsten bergop hoeft hij niets onder te doen voor deze mannen.

Froome kan daarnaast rekenen op een ijzersterk team. Met Mikel Nieve, Gianni Moscon, Diego Rosa en meesterknecht Wout Poels, zal hij in de bergen niet snel geïsoleerd zitten. Enkel BMC en Orica kunnen een even sterk team op de been brengen. De vraag is echter hoe goed hun kopmannen het gaan doen. BMC mikt op een klassement met van Garderen, Samuel Sanchez en Nicolas Roche. Geen van deze renners wist de afgelopen jaren te overtuigen, maar met hun prestaties uit het verleden, mag je ze absoluut nog niet afschrijven. En wellicht kan Rohan Dennis wel verrassen?

Orica-scott brengt Chaves en de broertjes Yates aan het vertrek. De winnaars van de jongerentrui in de afgelopen twee edities van de Tour de France zullen in de tijdrit naar alle waarschijnlijkheid veel tijd verliezen op Chris Froome, maar het zijn tevens toppers in het bedwingen van de zo bevreesde Spaanse muros en altos. Hetzelfde kan gezegd worden van Esteban Chaves, die vorig jaar zowel op het podium van de Giro als de Vuelta stond.  

De grootste uitdager van Chris Froome, kon wel eens Vincenzo Nibali gaan worden. Lo squalo dello Stretto gaat op voor zijn vijfde eindzege in een grote ronde. Aangezien hij sinds de Giro nog maar 8 wedstrijddagen heeft gereden, zal hij fris aan de start verschijnen. De vraag is alleen in welke vorm hij aan de start zal verschijnen. Hij zal vanaf dag één in de achtervolging moeten, omdat zijn ploeg Bahrain Merida het in de ploegentijdrit waarschijnlijk af moet leggen tegen teams als Sky en BMC.

En dan is er nog een andere Italiaan die met ambities aan de start zal verschijnen. Fabio Aru klopte Froome nog op La Planche Des Belles Filles, maar zakte weg in het klassement door de gevolgen van Bronchitis. Kan hij zich herpakken in de Vuelta? De tijdrit van 40 kilometer lijkt in het nadeel van de Italiaanse klimmer, maar in de bergen kan hij veel goedmaken. Mocht Aru teleurstellen, kan Froome nog altijd op geduchte concurrentie uit het Astana-kamp rekenen. Met Miguel Angel Lopez heeft de Kazakse formatie een goed alternatief achter de hand.

Dan is er ook nog Romain Bardet, die derde werd in de Tour de France na een zwakke tijdrit op de voorlaatste dag. In de bergen leek de Franse klimmer misschien wel de sterkste van allemaal, wat hij onder andere bewees met een etappezege op de Peyragudes. Maar ook Bardet zal veel tijd verliezen in de tijdrit over 40 kilometer. Het is maar de vraag of hij dat in de bergen goed kan maken. Als Bardet teleurstelt, kan AG2R nog altijd rekenen op Domenico Pozzovivo, die dit jaar 6e werd in de Giro d'Italia.

Ilnur Zakarin bewees dit jaar met een 5e plaats in de ronde van Italië dat hij een ronde van 3 weken uitstekend kan verteren. De Rus is geen dijk in het tijdrijden, maar hij hoeft in vorm absoluut geen minuten te verliezen op Froome. Ook Rafal Majka mag nooit vergeten worden, na zijn val in de Tour de France werd hij tweede in de ronde van Polen, de vorm zit dus wel goed.

En dan is er nog het Quickstep-trio Jungels, De la Cruz en Mas. Dan mag er vooral gerekend worden op Bob Jungels, die met zijn tijdrit een belangrijk wapen in huis heeft, maar ook het Spaanse rondetalent Enric Mas zou zomaar eens kunnen verrassen. De 22-jarige is een uitstekende klimmer en was in de Vuelta a Burgos, samen met teamgenoot David de la Cruz, de enige die in de buurt van Mikel Landa kon blijven. Kan hij in zijn eerste grote ronde meteen een top-20 klassering noteren?

Verder is er nog Louis Meintjes, de Zuid-Afrikaan maakte onlangs bekend terug te keren naar Dimension Data, maar kan hij in zijn laatste jaar UAE nog een top-10 plaats bezorgen? Ook Rui Costa zou voor UAE kunnen verrassen. Cannondale brengt met Talansky en Formolo ook nog twee outsiders aan het vertrek.

Movistar komt zonder duidelijke kopman naar de thuisronde, maar met Carlos Betancur, Ruben Fernandez, Richard Carapaz en Marc Soler het nodige klimgeweld aan het vertrek. En wat kan dé smaakmaker van de afgelopen Tour de France, Warren Barguil? Hij lijkt voor etappeoverwinningen te gaan en verder in dienst van Wilco Kelderman te rijden, maar wat doet hij als hij na de eerste bergetappe hoog in het klassement staat?

Verder wordt het nog uitkijken naar de Nederlanders. Wat mogen we verwachten van Wilco Kelderman, die na zijn botsing met een motard in de Giro d'Italia naar een vierde plek reed in Polen. Kan hij eindelijk zijn belofte als rondetalent inlossen? Of wat te denken van Steven Kruijswijk, die vorig jaar nog bijna de Giro wist te winnen? Of is het misschien Wout Poels die, als er iets gebeurt met Froome, naar een mooie eindnotering zal rijden?

Maar misschien wordt het wel Alberto Contador, die in zijn allerlaatste wedstrijd als profwielrenner afsluit met een knal. Kan El Pistolero nog een laatste keer de hele wielerwereld op het puntje van zijn stoel laten zitten, door de Vuelta voor een laatste keer volledig op zijn kop te zetten met een van zijn befaamde aanvallen? Kan hij de ultieme kroon op zijn werk zetten, door in zijn allerlaatste Vuelta het rood naar Madrid te brengen? Na een teleurstellende Tour de France zal hij op revanche uit zijn. Als hij de Vuelta voor de vierde keer weet te winnen, zal dat een huzarenstukje van buitenaardse proporties zijn.

Maar ook al is de concurrentie niet mals, het lijkt erop dat Froome de overwinning met overmacht zal binnenhalen. Hij kan een gevoelige klap uitdelen in zowel de ploegentijdrit als de individuele tijdrit en de kans lijkt klein dat hij in de bergen veel tijd zal verliezen. Hij zou een slechte dag of pech tegen moeten komen, om de eindoverwinning niet binnen te slepen. De kans is dan ook groot dat Froome, na Bernard Hinault (1978) en Jacques Anquetil (1963), de derde wielrenner wordt, die zowel Tour als Vuelta in één jaar wist te winnen.